Seilarnál

Varðveitt hjá

Seilarnálin endar í mjóum oddi en efst á henni er gat. Í gegnum gatið gekk seilaról svo hægt væri að seila fiskinn. Notað við lendingu í róðrum. Þá voru margir fiskar dregnir upp á seilarólina með því að stinga seilarnálinni í gegnum kjaftinn á fiskinum og út um augað, fiskar voru einnig seilaðir undir kjálkabarðið og út um augað. Þannig voru fiskar í kippum þræddir upp á sömu ól svo hægara væri að bera þá í land. Margar seilarólar gátu fylgt með hverjum bát í róðri. Franklín Þórðarson bóndi á Litla-Fjarðarhorni keypti seilarnálina á uppboði 1904, þar sem seldar voru eigur Magnúsar Jónssonar frá Ljúfustöðum. Seilarnálin er komin úr búi fyrri konu Magnúsar þessa en hún kom frá Æðey við Ísafjarðardjúp. Þaðan er seilarnálin sennilega komin. (Sjá fylgiskjal).