Fjörður

01.01.1834

Varðveitt hjá

Hafnarfjörður. Guðbrandur Jónsson fyrv. ritstjóri Sunnanfara, Reykjavík: Hafnarfjörður. Steinprentuð mynd, gerð af A. Kaufmann eftir málverki T. Kloss. Blaðst. 26,2 x 33,5 cm. Mjög skemmd. Eftir ítarskrá Halldórs J. Jónssonar: Steinprent, 26,2 x 33,5 cm. Frumm.: Theodor Kloss „T. Kloss pinx“. Steinprent: A. Kaufmann. „A. Kaumann lith.“ „Kongl. Stenntr. N. B. Krossing imp. lith.“ „Havnefjord“. Hafnarfjörður. Gef.: Guðbrandur Jónsson rithöfundur 17. 09. 1924. Myndblaðið er skert. Gamlar þjóðlífsmyndir, mynd 57: Í Hafnarfirði var ætíð ágæt höfn frá náttúrunnar hendi eins og nafnið bendi til og mun betri en t.d. í Reykjavík. Sem verslunarstaður á Hafnarfjörður sér einna lengsta samfellda sögu. Þangað sóttu enskir og þýskir kaupmenn mikið á 15. og 16. öld, og þar var helsta aðsetur Hamborgarkaupmanna, sem reistu þar m.a.s. þýska kirkju. Eftir að einokun hófst, tóku Danir við verslun í Hafnarfirði, en þegar henni tók að linna benti margt til þess, að höfuðstaður Íslands yrði í Hafnarfirði, þótt Reykjavík yrði ofan á fyrir atfylgi Skúla Magnússonar landfógeta (sbr. 74. mynd). Árið 1786 var Hafnarfirði því skipað skör lægra, en árið 1816 varð hann einn þeirra tuttugu staða, sem fengu löggildingu sem autoriseraðir útliggjarastaðir. Sumum hefur þó löngum fundist, að Hafnarfjörður ætti að vera höfuðborg Íslands, og þá skoðun setti enski ferðalangurinn Richard F. Burton m.a. fram í myndatexta árið 1872. Þessi mynd er hinsvegar frá 1834, og eina húsið, sem enn stendur af þessari mynd, mun vera hús Bjarna riddara Sívertsens með dökku þaki nálægt miðju, skammt til vinstri við stærra hús með ljósara þaki. Þó gæti þessu verið þveröfugt farið. Lengst t.v. eru Flensborgarhúsin. (Sett inn af Sigrúnu Blöndal, 28.2.2011)