Vaðmál, + hlutv.

1950

Varðveitt hjá

´Fjórar álnir vaðmáls.´ Þessi tóvinna, er frá því laust fyrir 1950, er mér í sæmilegu barnsminni. Þelullarbandið í voðina spann mamma úr plötulopanum sem ullarverksmiðjan Gefjun vann fyrir heimilin á þessum tíma, eins og þú þekkir. (Og þvílíkur endalaus rokkþeytingur mestallan veturinn, að mér fannst.) Vefarinn var Margrét Magnúsdóttir á Maríubakka, og sýnist hafa skilað sínu verki með prýði. En því miður hefur voðin ekki sloppið alveg óskemmd úr þessari löngu geymslu. Fylgibréf gefanda Lárusar Helgasonar er í aðfangabók: Þ.T.:Vefnaður Margrétar Magnúsdóttur sem Lárus Helgason skrifar hér um, er hálfhringuð veipa. Leifar vefstrangans sendi Lárus Skógasafni, lengd 2,57 m, þvermál 61 cm. Vaðmál ofið af Margréti er í Skógasafni, komið frá Maríubakka. Veipan frá Kálfafelli er brún að lit.