Spaðahúfa

1750 - 1800

Varðveitt hjá

Spaðahúfa, öll baldíruð að framan með hvítum og gylltum silfurvír, og alla vega litum silkitvinna. Hún er frá Hrappsey, en er gjör af dætrum Skúla Magnússonar landfógeta. Slíkar húfur voru mjög tíðkaðar á stúlkubörnum á síðara hluta átjándu aldar, en þó varla fyrr, því að spaðafaldurinn eða breiði faldurinn, sem þá var kallaður svo, gagnstætt þeim sívala trafafaldi, er áður hafði tíðkazt, var eigi þekktur fyr en um 1765, en spaðinn á húfum þessum er auðsjáanlega í líkíngu þess falds. Áður höfðu stúlkubörn skarðhúfur, sem voru eins, nema hvað þær höfðu knapp (opt stóran silfurknapp) í kollinum. Þessar húfur eru þó fráleitt eldri en frá því seint (?) á sextándu öld, því að þá hafði fullorðið kvennfólk mjög líkar húfur og í útlöndum.

Aðrar upplýsingar

Gefandi: Katrín Þorvaldsdóttir Árnason

Ártal

1750 - 1800

Safnnúmer

Safnnúmer A: 347 Safnnúmer B: 1866-44

Staður

Staður: Hrappsey, Dalabyggð

Aðfangategund

Munir

Undirskrár

Undirskrá: Munasafn

Efnisorð / Heiti

Efnisorð: Spaðahúfa

Upprunastaður

65°6'44.8"N 22°35'56.0"W