Til baka í leit
Veistu meira?

Heykrókur

1800 - 1900
Varðveitt hjá
Þjóðminjasafn Íslands
Heykrókur (heynál, heystingur), venjuleg gerð, a.m.k. sunnanlands. Skaft úr furu, eintrjáningur, myndar fremur sljótt horn. Sjálf nálin er járnteinn, víðast ferstrendur, sem gengur fram úr skaftinu efst. Annar endi hans rekinn niður í gegnum skaftið. Hinn kemur fram í hvassan odd og skammt aftan við hann er hak. Skaftið er að ofan um 16 sm á lengd (ef mælt er beint), hæðin að aftan um 11.5 sm, gildleikinn 3.3-4.2 sm. Teinninn sveigist örlítið niður á við, en ef mælt er beint milli odds og handfangs er hann 30.8 sm á lengd. Gildastur er hann 1.1 sm. Laut er eftir annari hliðinni. Hakið er um 2.7 sm frá oddi og um 1 sm hæð. Hólkur er utan um þann enda skaftsins sem nálin gengur fram úr og grýpur hann um nálina. Hann er 0.1 sm á þykkt, 1 sm á br. Járnið er alls staðar dálítið ryðgað. Viðurinn er heill og ófúinn. Matthías Þórðarson segir í Iðnsögu Íslands, I, bls. 270-'71: Geta má eins verkfæris enn, sem til var á hverju sveitaheimili og víðast mun til enn í dag: það er heykrókur eða heystingur til að leysa með hey. Þeir munu allir smíðaðir hér, úr járni, en með tréskafti. Sbr. Þjms. 8504, Ásbúð.

Aðrar upplýsingar

Ártal
1800 - 1900
Efni
Safnnúmer
Safnnúmer A: 14365 Safnnúmer B: 1950-95
Staður
Staður: Káragerði, 861-Hvolsvelli, Rangárþing eystra
Sýningartexti
Heynál eða heykrókur til að leysa með hey úr heystáli á vetrinum er gefið var. Heyið sígur fast saman er hitnar í því og var það dregið út í smáviskum. Frá 19. öld. Í seinni tíð voru notaðir heyskerer. 14365 Heynál eða heykrókur til að leysa með hey úr heystáli á vetrinum er gefið var. Heyið sígur fast saman er hitnar í því og var það dregið út í smáviskum. Frá 19. öld. Í seinni tíð voru notaðir heyskerer. 14365 Spjaldtexti: Heynál sem notuð var til að losa hey í hlöðu á vetrum. Hay spike, used to loosen hay in the barn during the winter.
Aðfangategund
Undirskrár
Undirskrá: Munasafn
Efnisorð / Heiti
Efnisorð: Heykrókur

Upprunastaður

63°38'14.7"N 20°20'28.5"W