Koffur

1877

Varðveitt hjá

Úr aðfangabók: Koffur úr silfri, algylt, svipað nr. 5431, með stöppuðu verki, sóleyjablóm og blómhnappar, samtengdir með grönnum leggjum, 2 og 2 saman sem S: á miðhlutanum eru 2 slík (hér er skrifað S lárétt,ÞÞ) samfest og eitt blóm uppaf í milli, en ein þynna undir: til beggja enda við miðhlutann er eitt einfalt (lárétt S ÞÞ) og yzt eitt blóm með legg umhverfis og myndar hann lykkju á hvorum enda, en bönd eru í lykkjunum til þess að binda með koffið á höfuðið. Undir (lárétt S, ÞÞ) og kringlunni eru einnig silfurþynnur, gyltar og skyggðar. Miðhlutinn er boginn eptir enninu og hinir dálítið bognir og hvelfdir. Allir hlutar tengdir saman með smáhringjum. L. 36,5, br. á (lárétt S,ÞÞ) 2,8, en í miðju, hæð miðblómsins, 5,2. Aptanvið það er grafið ártalið 1877 og tvísettur stimpill með S V, þ.e. Sigurður Vigfússon. Úr Silfur í Þjóðminjasafni: Sigurður Vigfússon nam gullsmíði í Reykjavík og síðar í Kaupmannahöfn þaðan sem hann útskrifaðist 1853. Í Þjóðminjasafni eru til þó nokkrir gripir eftir Sigurð, en einnig kaleikar, patínur og fleira í kirkjum víða um land. „Eftir að skautbúningurinn kom fram um miðja 19. öld minnkaði silfurstássið. Þó komu þá til ennisspangir eða koffur sem nýtt skraut, og voru þá ýmist heilar spangir eða gerðar úr mörgum liðum sem hlekkjaðir voru saman.“ (Sett inn af Sigrúnu Blöndal, 8.11.2010)