Ljósberi
1600 - 1700
Varðveitt hjá
Þjóðminjasafn Íslands
Ljósberi úr messing, ferstrendur,
8 cm. að þverm. , með 4 hnöttóttum fótum og ferstrendum toppi, gagnskornum
og hnöttur á efst: hæð 19,6 cm. Hann er með drifnu skrautverki, helzt
í skábogastíl. Ljúka má upp einni hliðinni. Á einni er handarhald
og er sú öll úr messing, en hinar eru með stóru, kúptu, sporöskjulöguðu,
grænu gleri; standa glerin út, svo að þverm. verður 10,8 cm. um miðju.
Tvö þeirra eru brostin, en hið þriðja, miðglerið, er heilt. Á
miðjum botninum er 1 lítil ljóspípa. Ljósberi þessi er líklega frá
17. öld ofanverðri. Hann er úr búi Stepháns amtmanns Stephensens á Hvítárvöllum,
en sú saga hefur fylgt honum að byskupar í Skálholti hafi haft hann þegar
þeir gengu til kirkju gegnum þann mikla undirgang sem þar var ( S.V.) og
því hefur hann verið kallaður byskupa ljósberi.
Aðrar upplýsingar
Ártal
1600 - 1700
Efni
Safnnúmer
Safnnúmer A: 2449
Safnnúmer B: 1883-298
Stærð
8 x 19.6 x 0 cm
Lengd: 8 Breidd: 19.6 Hæð: 0 cm
Staður
Staður: Skálholt, 801-Selfossi, Bláskógabyggð
Sýningartexti
Ljósberi úr messing, ferstrendur,
með drifnu skrautverki helst í rókókóstíl og er grænt gler í hverri hlið.
Mun frá síðari hluta 17. aldar, sagður kominn frá Skálholti og hafi biskupar
haldið á honum í hendi sér er þeir gengu úr staðarhúsum og í dómkirkjuna,
um undirganginn sem þar er enn.
2449
Ljósberi úr messing, ferstrendur
með drifnu skrautverki helst í rókókóstíl og er grænt gler í hverri hlið.
Mun frá síðari hluta 17. aldar, sagður kominn frá Skálholti og hafi biskupar
haft hann í hendi sér er þeir gengu frá staðarhúsum og út í dómkirkjuna,
um undirganginn sem þar er enn.
Aðfangategund
Undirskrár
Undirskrá: Munasafn
Efnisorð / Heiti
Efnisorð: Ljósberi
Upprunastaður
64°7'38.6"N 20°31'27.2"W