Deshús
1784
Varðveitt hjá
Þjóðminjasafn Íslands
Úr aðfangabók:
Ilmbaukur (deshús) úr silfri, smáker með loki á hjörum og stjett undir, sem og er hol, með loki að neðan; hæð 7,2 cm., þverm. 3,6 cm. um lokið, en 0,9 um fótinn; stjettin er ferhyrnd, þverm. 2 og 2,1 cm. Það er smíðað í kranzastíl, alt fallega drifið og grafið; lárviðarkranz umhverfis á lokinu og neðarlega á kerinu, og blómkranzar í lykkjum og skúfum ofarlega á því. Efst er lokið með gyltum blöðum og blómi uppaf. Kerið er og gylt að innan. Innan á stjettarlokinu er S F S og 84 (þ. e. 1784) undir, upphafsstafir, smiðsstimpill, Sigurðar gullsmiðs Þorsteinssonar sýslumanns á Víðivöllum Sigurðssonar; hann var gullsmiðaöldungur í Kaupmannahöfn 1754-72 og dó þar um aldamótin næstu. 1) - Sbr. nr. 4907, kaffikanna eptir sama mann og frá sama ári. - Í bauknum er nú lítill svampur til að hafa ilmvatn í. - Þyngd 37 gr.
1) Sjá Árb. 1912, bls. 48-50. - Hann hefur smíðað oblátuöskjurnar frá Bessastöðum (í Vídalíns-safni) og á Valþjófsstað.
Silfur í Þjóðminjasafni:
Sagt í nýklassískum stíl. Í deshúsum voru geymd ilmefni.
(Sett inn af Sigrúnu Blöndal, 1.11.2010)
Aðrar upplýsingar
Sigurður Þorsteinsson, Hlutinn gerði
Ártal
1784
Efni
Safnnúmer
Safnnúmer A: 1788
Safnnúmer B: 1880-20
Stærð
7.2 x 3.6 cm
Lengd: 7.2 Breidd: 3.6 cm
Aðfangategund
Undirskrár
Undirskrá: Munasafn
Efnisorð / Heiti
Efnisorð: Deshús
Heimildir
Þór Magnússon. Silfur í Þjóðminjasafni. Reykjavík, 1996: bls. 12 og 68-69.