Títuprjónn
1930
Varðveitt hjá
Þjóðminjasafn Íslands
35 svartir títuprjónar með kringlóttum haus úr svörtu plasti (svartri plastkúlu). 20 prjónanna eru nældir saman á hvítan pappír. Títuprjónarnir eru allir saman í glærri, hringlaga plastöskju sem upphaflega hefur verið utanum rafmagnstape. Í öskjunni eru einnig svört lítil tala og málmhringur. Títuprjónarnir voru notaðir til að festa skotthúfu á höfuð sem borin var við peysuföt og upphlut.
Allir gripirnir nr. Þjms. 2008-25 (að síðasta gripnum undanskildum) eiga saman en eru í raun tveir búningar: 20. aldar upphlutsbúningur og peysuföt, þar sem sumir gripanna eru notaðir fyrir báða búningana. Í heildina eru þetta eitt pils, upphlutur, skyrta, peysufatapeysa, sjal, 6 svuntur, 3 slifsi, 2 húfur, 2 skúfhólkar, sokkar, stokkabelti, næla, húfuprjónar og títuprjónar.
Pálína Oddsdóttir (kt. 300530-2229) afhenti þessa kvenbúninga fyrir hönd vinkonu sinnar, Áslaugar Pétursdóttur (f. 30.9.1931) sem lést síðastliðið haust. Búningarnir eru úr eigu móður Áslaugar, Sigurbjargar Pálsdóttur (f. 1908, d. 1990), og að sögn Pálínu eru þeir væntanlega frá því um 1930. Sigurbjörg og eiginmaður hennar, Pétur Ingimundarson, bjuggu að Sólvallagötu 43 í Reykjavík. Pálína bjó lengi vel í sama húsi. Hún giftist síðar bróðursyni Péturs, Ingimundi Magnússyni ljósmyndara. Pálína og Áslaug þekktust frá 1953, þá rúmlega tvítugar. Áslaug fluttist síðar í Kópavog með eiginmanni sínum, Jóni Hauki Jóelssyni (f. 1928).
Þegar Áslaug kom með gripina þann 11. júní í ár kom í ljós að pilsið og skyrtuna vantaði. Hún hafði því samband við Jón Hauk og nokkrum dögum síðar (þann 28. júní) kom hún aftur með þessar tvær flíkur. Þær skrást þó á þetta sama númer / þessa sömu dagsetningu, sem hinir hlutar búninganna.
Að sögn Pálínu var það ávalt ósk Áslaugar að þessir búningar móður hennar færu í Þjóðminjasafnið.
Aðrar upplýsingar
Ártal
1930
Efni
Safnnúmer
Safnnúmer B: 2008-25-23
Stærð
3.1 x 0 cm
Lengd: 3.1 cm
Aðfangategund
Undirskrár
Undirskrá: Munasafn
Efnisorð / Heiti
Efnisorð: Títuprjónn