Fjarskiptatæki Lögreglu fyrir árið 2000
Varðveitt hjá
Byggðasafnið Skógum
Fjarskiptatæki Lögreglunnar. Myndirnar tvær sýna VHF talstöðvar sem ýmis Lögregluembætti á landinu notuðu fram til ársins 2000 þegar öll fjarskipti Lögreglu sameinaðist í TETRA fjarskiptakerfi. Fram að því var hvert embætti með sínar eigin rásir og gátu því ekki talað saman fyrr en komið var á svokallaða „Landsrás“ Lögreglunnar. Hvert embætti réði sínum innkaupum. Tegundaval réðis oft af því hvaða þjónusta var næst hverjum eða jafnvel kunningjatengsl við seljanda og þjónustuaðila. Sem dæmi má nefna að í Keflavík og á Keflavíkurflugvelli var mest af talstöðvum frá fyrirtækinu Sónar í Keflavík.
Motorola var nokkuð algeng tegund, sennilega vegna áhrifa frá Pósti og Síma sem sá um þjónustu þeirrar tegundar um tíma. Einnig var mikið af YAESU talstöðvum frá Radióþjónustu Sigga Harðar í Kópavogi, þar sem sú tegund var algeng hjá björgunarsveitum og þar sem fyrirtækið var það eina sem þjónustaði svokallaðar „Gufunestalstöðvar“ sem voru undanfari VHF kerfanna. Á árunum 1967-1975 voru nokkur embætti aðeins með CB talstöðvar sem voru algengar hjá almenningi og gat það komið sér vel sérstaklega þar sem aðeins einn lögreglumaður var í sumum þorpum. Nokkur embætti höfðu aldrei nein fjarskipti fyrr en TETRA kerfið kom til sögunnar.
Lögreglan í Reykjavík var alla tíð með sitt eigið kerfi. Fyrst árið 1948 með 2 Motorola stöðvar í tveim bílum og móðurstöð á lögreglustöðinni í Hafnarstræti. Eftir að stöðin fluttist á Hverfisgötu 113-15 kom Ericsson kerfið, sem var mjög fullkomið á þeim tíma. Þrátt fyrir það var kerfið lagt niður með tilkomu TETRA kerfisins.
Aðrar upplýsingar
Titill
Sérheiti: Fjarskiptatæki Lögreglu fyrir árið 2000
Efni
Safnnúmer
Safnnúmer A: SHR-190
Aðfangategund
Undirskrár
Undirskrá: Samgöngusafnið
Undirskrá: Fjarskiptasafn Sigurðar Harðarsonar
Efnisorð / Heiti
Efnisorð: Bílatalstöð