Til baka í leit
Veistu meira?

Rafsuða

1950 - 1980
Varðveitt hjá
Landbúnaðarsafn Íslands
Rafsuðuspennir. Spenninn smíðaði Hannes Jónsson frá Deildartungu og þaðan kom hann  að Steinum, en Hannes var föðurbróðir Valgerðar á Steinum. Þau höfðu heyrt Jón nokkurn Guðmundsson rafvirkja nefndan sem hjálparmann Hannesar við smíðina. „Transarann“ hafði Jóhann notað vandræðalítið þangað til fyrir þremur árum. Þetta er vönduð smíð, blámáluð, og er handskrifað á enda hans hvernig tengja skuli leiðslur svo rétta spenna fáist. Giskað er á að gripurinn sé frá miðri síðustu öld eða eitthvað yngri. 

Aðrar upplýsingar

Ártal
1950 - 1980
Efni
Safnnúmer
Safnnúmer B: 2014-8-2
Stærð
33 x 25 x 37 cm Lengd: 33 Breidd: 25 Hæð: 37 cm
Staður
Staður: Steinar 1, 311-Borgarnesi, Borgarbyggð
Sýningartexti
Verkstæði vélaaldar Með aflvélunum varð til þörf fyrir eins konar verkstæði á flestum bæjum. Það þurfti að halda vélunum við, smyrja og stilla og lagfæra það sem bilaði. Þá reyndu ýmsir líka að laga vélarnar að sínum aðstæðum, jafnvel að smíða á þær tæknibúnað sem orðið gat til hagræðis við vinnu með þeim. Þá var gott að hafa aðgang að vel búnu verkstæði.  Vélarnar voru flestum framandi á þessum árum. Sumir náðu betri árangri en aðrir í vélaviðgerðum og lagfæringum; lagtækir vélamenn liðsinntu sveitungum sínum. Jafnvel urðu til lítil sveitaverkstæði.  Með vélunum kom líka ný tegund af óhreinindum: Feiti, olíur, vélasót, svo beita þurfti öðrum aðferðum og sterkari efnum til þvotta en þegar óhreinindin voru einkum mold, hrossamóður, ullarfita og fita í neipum mjaltafólks.  Þetta verkstæði gæti hafa verið á fremur stóru búi í íslenskri sveit um miðbik síðustu aldar þegar viðhaldsþörf dráttarvélanna var farin að segja til sín sem og þörfin fyrir að vera sjálfbjarga um helstu viðgerðir og einfaldar vélsmíðar. 
Aðfangategund
Undirskrár
Undirskrá: Almenn munaskrá
Efnisorð / Heiti

Upprunastaður

64°41'59.9"N 21°30'7.2"W