Spýtubakki

1880 - 1940

Varðveitt hjá

Spýtubakki, hrákadallur úr járni, emaljéraður blár. Kringlóttur 23 cm í þvm með 3,8 cm stétt. Hæð um 5 cm. Lok hefur sennilega verið á bakkanum en er nú farið af. Um bakkann segir gefandi: „Þeir voru notaðir til að hrækja í og ef um munntóbaksmenn var að ræða var kallað að þeir spýttu mórauðu, oft á löngu færi og hittu merkilega vel. Vanalega voru þeir með loki sem hallaðist inn að gati í miðjunni þar sem lögurinn átti að renna niður um. Eigandi bakkans var Einar Benediktsson skáld (1864-1940) sem síðast bjó í Herdísarvík. Þegar ég kom þar um 1950 falaði ég ýmsa gamla hluti sem voru í gamla burstabænum, en Hlín kona Einars sagði þá alla gefna til Háskóla Íslands ef þeir hefðu mannskap í sér til að hirða búslóð Einars áður en hún færi þaðan sjálf annars væri sér alveg sama um þá. Árin liðu og oft kom ég sem leigubílstjóri að Herdísarvík, með fólk til að líta á hinsta vígi skáldsins. Allt var í sömu skorðum nema gamli bærinn sem hrörnaði og hallaðist meir og meir. Eftir að ég var giftur og átti börn fórum við í fjöruferðir með fjölskylduna til Herdísarvíkur nokkrum sinnum. Þá var allt í eyði og bærinn fallinn. Í einni ferðinni fann sonur minn bú barna sem höfðu borið ýmsa gripi úr gamla bænum til sín en voru þá greinilega löngu hætt að vitja búsins í hrauninu. Þar var myndarlegt fornminjasafn. Var spýtubakkinn þar á meðal ásamt ýmsu fleiru”.