Tunnumerki, peningur v/síldarvinnu
1975 - 1997
Varðveitt hjá
Síldarminjasafn Íslands
Tunnumerki söltunarstöðvarinnar Friðþjófs hf., Eskifirði. Söltunarstöðin var stofnuð árið 1975 og saltaði síld til ársins 1997, að árinu 1976 undanskildu. Eigendur stöðvarinnar voru Árni Halldórsson, Bjarni Stefánsson, Kristinn Karlsson og Unnar Björgólfsson (Hreinn Ragnarsson, 2007, 344). Í merkið er slegið "FA".
Tunnumerki, söltunarmerki. Lítil plata úr málmi eða öðru efni, líkist oft mynt. Yfirleitt merkt því fyrirtæki sem gaf það út. Tunnumerki giltu sem ávísun á opinberan gjaldmiðil, fyrir vinnu í þágu fyrirtækisins, í þessu tilfelli fyrir söltun og niðurlögn á síld í tunnu. Orðin tunnumerki eða söltunarmerki finnast ekki í Orðabók Háskóla Íslands. Tunnumerki voru notuð á Íslandi á árunum 1920-1990, en ekki er útilokað að notkun þeirra hafi átt sér stað fyrr (Freyr Jóhannesson, 2006, 3).
Aðrar upplýsingar
Gefandi: Þór Jóhannsson
Ártal
1975 - 1997
Efni
Safnnúmer
Safnnúmer A: SÍ
Safnnúmer B: 2014-59-3
Stærð
3.05 x 3.05 x 0.1 cm
Lengd: 3.05 Breidd: 3.05 Hæð: 0.1 cm
Staður
Núverandi sveitarfélag: Fjarðabyggð, Fjarðabyggð
Aðfangategund
Undirskrár
Undirskrá: Almenn munaskrá
Efnisorð / Heiti
Efnisorð: Tunnumerki, peningur v/síldarvinnu
Heimildir
Freyr Jóhannesson. (2006). Íslensk tunnumerki.
Hreinn Ragnarsson. (2007). Söltunarstaðir á 20. öld. Í Benedikt Sigurðsson o.fl., Silfur hafsins. Gull Íslands. Síldarsaga Íslendinga. Reykjavík: Nesútgáfan.