Piluterm
1954 - 1956
Varðveitt hjá
Lyfjafræðisafn
Tæki þetta dældi blöndu af uppleystu A og D vítamíni og jurtaolíum með ákveðið bræslumark í dropatali í gegnum grannt rör og féllu droparnir ofan í glerglas sem innihélt kælda blöndu af vatni og etanóli. Mikil nákvæmisvinna var að stilla tækið, bæði þurfti að stilla stærð dropanna og hraðann sem droparnir sukku til botns og storknuðu. Tækið afkastaði 10-15 þúsund pillum á klukkustund. Pillurnar voru síðan húðaðar með bragðgóðri sykurhúð, í fyrstu rauðri en síðar gulri. Framleiddar voru 300.000 pillur í hverri lotu, en það var það magn sem gat rúmast í húðunarkatlinum í hvert sinn. Tilbúnar pillur voru sendar til rannsókarstofu Fiskifélagsins þar sem kannað var að þær innihéldu rétt magn af vítamínum. Pillurnar hétu ADETAMIN PILLER.
Aðrar upplýsingar
Titill
Sérheiti: Piluterm
Ártal
1954 - 1956
Efni
Safnnúmer
Safnnúmer B: 2001-285
Stærð
0 x 52 x 80 cm
Breidd: 52 Hæð: 80 cm
Staður
Staður: Apótek Austurbæjar, Reykjavíkurborg
Sýningartexti
Tæki til þess að framleiða lýsispillur (A og D vítamín) sem gefnar voru barnaskólabörnum. Tæki þetta er hið eina sinnar tegundar sem hefur verið notað hér á landi í Apóteki Austurbæjar.
Aðfangategund
Undirskrár
Undirskrá: Almenn munaskrá
Efnisorð / Heiti
Efnisorð: Pilluvél
Heimildir
Þessar upplýsingar eru hafðar eftir Ólafi E. Thorlacius lyfjafræðingi en hann starfaði í Apóteki Austurbæjar. Danskur lyfjafræðingur sem var við störf í Apóteki Austurbæjar á árunum 1955-1957 sagði þáverandi apótekara Karli Lúðvíkssyni frá nýju tæki sem gæti framleitt pillur. Tækið var pantað og sá þessi danski lyfjafræðingur um að setja það saman og koma því í gang. Á þessum tíma var Ólafur E. Thorlacíus nemi í apótekinu. Hann lærði að nota tækið og sá síðan einn um að framleiða pillurnar. Tækið var viðkvæmt og mjög vandasamt stjórna framleiðslunni. Meðal annars varð að þróa nýja aðferð við að húða pillurnar, við hefðbundna húðun á töflum er notaður heitur blástur en það var ekki hægt að nota á þessar pillur. Ólafur fann m.a. leið til þess að betrumbæta tækið þannig að hægt var að auka afköstin. Ítarlegar upplýsingar og mynd er að finna í tímaritinu Archiv for Pharmaci og Chemi 59, 311-330, frá 1952.