Húnn úr bronsi af staf, sennilegast af biskupsstaf eða bagli, svonefndur tákross eða tábagall. Krókurinn vísar til beggja hliða og minnir á bókstafinn T, sem á grísku nefnist tau og er þar af nafnið. Tákrossar eru einkum þekktir í austurrómversku kirkjunni en hafa einnig varðveist á Írlandi og sjást þar á myndsteinum frá fyrri hluta miðalda. Þessi húnn er skreyttur með dýrshöfðum í svonefndum Úrnesstíl, sem er yngstur skrautstíla víkingaaldar, og er ekki annar þekktur með því skrautverki. Hefur þess verið getið til að hann hafi heyrt til einhverjum hinna fyrstu biskupa hérlendis. Húnninn fannst við jarðrask í túni á Þingvöllum skammt sunnan Þingvallabæjarins og virtist þar hafa verið hús eða eitthvert mannvirki til forna. Líklegast frá um 1100.

Spjaldtexti:
Húnn úr bronsi af staf, sennilegast af biskupsstaf, bagli, fundinn nærri bænum á Þingvöllum. Krókarnir á húninum enda í dýrshöfðum í Úrnesstíl og tímasetja hann á 11. öld. Stafurinn gæti hafa tilheyrt einhverjum hinna fyrstu biskupa.

Bronze staff-head, probably a bishop’s crosier, found at Þingvellir. The ends of the crooks have animal heads in the Urnes style, which dates the object to the 11th century. This crosier may have belonged to one of the early bishops.

Kristján Eldjárn. „Tá-bagall frá Þingvöllum“. Árbók Hins íslenzka fornleifafélags 1970, Reykjavík 1970, bls. 5-27.
    Vikingetidens Kunst.  (Udstillingskatalog). Redaktør Lise Gjedssø Bertelsen. Jelling, 2002.