Flugsafn Íslands

Flugsafn Íslands var stofnað árið 1999  og opnaði dyr sínar fyrir gestum rúmu ári síðar. Flugsafnið er eina viðurkennda safnið sem hefur það meginhlutverk að varðveita íslenska flugsögu, safna munum henni tengdri, rannsaka hana og miðla til almennings. Safnið er sjálfseignarstofnun en að henni standa bæði íslensk flugfélög og áhugamannafélög í flugi. Fastráðnir starfsmenn safnsins eru tveir og félagar í Erninum – hollvinafélagi safnsins vinna ötult og fórnfúst sjálfboðaliðastarf í þágu þess. Flugsafnið er staðsett á Akureyrarflugvelli í húsnæði sem var sérbyggt fyrir safnið og hentar starfsemi safnsins vel. Með fjölbreyttum safnkosti gefst almenningi tækifæri til að kynnast flugi á Íslandi frá árinu 1919 til dagsins í dag. Í safninu er m.a. að finna flugvél Landhelgisgæslunnar og tvær af björgunarþyrlum hennar. Einnig er þar að finna eina af fyrstu sjúkraflugvélum landsins. Módel og svifflugur hanga í loftinu, sem og elsta listflugvél landsins sem er að sjálfsögðu á hvolfi. Safnið varðveitir flugvélar sem eru í einkaeigu en eru taldar hafa varðveislugildi og/eða sýningargildi. Mörgum af þeim er enn flogið og gerir það safnið að sannarlega lifandi safni. Á Flugsafninu eru tveir stjórnklefar af Boeing þotum, annars vegar af fyrstu þotu Íslendinga, Gullfaxa, af gerðinni Boeing 727, og Boeing 747 þotu flugfélagsins Air Atlanta Icelandic. Gestir hafa aðgang að þeim síðari með það að markmiði að vekja áhuga yngri kynslóða á flugi og auka ánægju og upplifun gesta. Lögð er mikil áhersla á safnfræðslu á safninu og að almenningur kynnist flugi frá sem flestum hliðum. Árlega stendur Flugsafnið fyrir flugdegi og hefur hann ávallt verið vel sóttur. Unnið hefur verið ötullega að því síðustu ár að bæta varðveisluskilyrði fyrir safnkost Flugsafnsins, skrá hann og rannsaka. Í safninu eru varðveittir um 15 þúsund safngripir og 60 þúsund ljósmyndir.