Bátur

1919 - 1920

Varðveitt hjá

Svartmálaður árabátur, 4,8 m að lengd. Framstefni er lotað en beint, afturstefni er einnig lotað. Hann virðist grunnsigldur og léttur undir árum. Að sögn Gísla Sigurðssonar á Hópi þá var báturinn smíðaður á Stéttum í Hraunshverfi veturinn 1919 og 1920 af feðgunum Sigurjóni Jóhannessyni og Jóhannesi Sigurjónssyni. Þorgrímur í Réttinni, afi hans, lét smíða þennan bát. Hann notaði bátinn á vorin aðallega í þyrskling. Jóhann Bjarnason keypti bátinn af Þorgrími og var með hann sem snúningabát fyrir vélbátinn Gunnar sem var 11-12 tonna bátur sem gerður var út frá Eyrarbakka. Þessi bátur var notaður í flutningum milli legu og fjöru. Þetta voru „skjöktarar“ sem kallaðir voru og bátarnir bæði á Stokkseyri og Eyrarbakka og líka í Þorlákshöfn voru á legufærum áður en hægt var að hafa bátana við bryggjur og svo voru þeir bara bundnir við þessi legufæri þegar róið var. Þessir bátar fluttu sjómennina um borð. Árið 1958 keyptu Sæmundur Þorláksson frá Hrauni í Ölfusi og Magnús Magnússon í Laufási bátinn af bræðrunum Bjarna og Jóhanni Jóhannssonum og hann var notaður eftir það við selveiðar og síðar laxveiðar í Ölfusá. Guðmundur Sæmundsson var með þeim síðustu árin. Sæmundur og Magnús hættu 1983 eða 1984. Guðmundur Sæmundsson og Bjarnfinnur Ragnar Jónsson voru síðan með bátinn í laxveiðinni til 1996 en Guðmundur var með veiðina einn síðast. Þeir Guðmundur og Bjarnfinnur Ragnar gáfu Sjóminjasafninu á Eyrarbakka bátinn árið 2002.