Rúmteppi
Varðveitt hjá
Menningarmiðstöð Þingeyinga
Bútasaumsteppi úr mjög mörgum bútum af ýmsum gerðum og stærðum. Teppið er úr bútasaum á báðum hliðum.
Eftirfarandi texta sendi gefandi með teppinu:
"Gunna frænka
Guðrún Sigurlaug Benediktsdóttir fæddirs á Skinnastað 14. nóvember 1872, næst elst systkina sinna. Foreldrar hennar voru þau sr. Benedikt Kristjánsson síðar prestur á Grenjaðarstað og kona hans Regína Magdalena Hansdóttir Sívertssen.
Gunna átti góð bernskuár á Grenjaðarstað. Það var fjölmennt heimili. Árið 1880 voru systkinin orðin átta og þá bjó þar einnig Sigurlaug amma þeirra, auk vinnufólks.
Árið 1882 þegar Gunna var tíu ára, var hörmungarár þar sem veikindi herjuðu á heimilið og 4 börn þeirra hjóna dóu úr mislingum eða öðrum sjúkdómum. 1883 veiktist Regína af mislingum og gekk þá með 9. barnið, stúlku sem fæddist 1. mars. Regína náði sér aldrei eftir barnsmissinn og veikindin og dó í september 1984. Sorgin var mikil og setti mark sitt á allt heimilislífið.
En það birti til aftur árið 1985 þegar sr. Benedikt kvæntist aftur og inn á heimilið kom Ásta Þórarinsdóttir frá Víkingavatni.
Vorið 1887 er Gunna fermd. Þetta vor var kalt og eftir leik úti að kvöldilagi með blautt nýþvegið hár, veiktist Gunna af heilabólgu og misti heyrnina. Við þetta áfall hófst sorgarsaga hennar. Hún fór suður með Karólínu systur sinni árið 1890 til lækninga hjá Schierbeck landlækni í Reykjavík. Ekki fékk hún neina bót meina sinna og eftir þetta lifði hún í einangrun og vansæld.
Henni leið vel í návist Karólínu systur sinnar og leitaði til hennar þar sem hún bjó á Birningsstöðum og uppp úr aldamótum fer hún til Hansínu systur sinnar, sem þá var orðin læknistfrú á Brekku á Fljótsdalshéraði. Eftir það fylgir hún Karólínu systur sinni í Múla og síðar í Saltvík. Flytur síðan í Bjarnahús um 1934-35. Vegna þessarar einangrunar heyrnarleysis, átti hún erfitt með að tjá sig á skiljanlegan hátt.
Hún var afar góð hannyrðakona og lærði mikið af fóstru sinni Ástu og systrum sínum Karólínu og Hansínu. Það má geta sér þess til, að í einangruninni hafi hún getað einbeitt sér enn frekar að fallegu handverki. Hún fékk gefins sýnishorn af vefnaði og gataefnum, sem send voru til kaupmanna, s.s. Stefáns Guðjohnsen og bróður hennar Bjarna Benediktssonar, til að panda eftir og úr þessum bútum saumaði hún fatnað, sjöl, rúmfatnað o.fl.. Allt handsaumað því Gunna hafði ekki aðgang að saumavél í einverunni.
Guðrún lést í Bjarnahúsi á Húsavík 1939 þá 66 ára að aldri.
Aðrar upplýsingar
Safnnúmer
Safnnúmer B: 2016-32
Stærð
170 x 120 cm
Lengd: 170 Breidd: 120 cm
Aðfangategund
Undirskrár
Undirskrá: Byggðasafn S-Þingeyinga
Efnisorð / Heiti
Efnisorð: Rúmteppi