Kjóll
Varðveitt hjá
Byggðasafn Dalvíkurbyggðar Hvoll
Altarisgöngukjóll úr bómullarsatíni. Það hefur verið svart í upphafi en er nú talsvert upplitað. Kjóllinn er allur handsaumaður. Hann er tekin í sundur í mittið. Pilsið er mikið felt. Það er fóðrað með 10 cm. breiðu bómullarefni að neðan. Pilsið er talsvert rifið og hefur verið bætt á einum stað að neðan. Peysufatasnið er á treyjunni og hún er fóðruð með bómullarefni. Bómullarefnið sem notað var í fóður hefur verið svart en er nú talsvert upplitað. Treyjan er hneppt að framan með 9 tölum , en 1 vantar. Tölurnar eru 1,5 cm. í þvermál með blárri glerkúlu í miðjunni. Þær eru úr málmi. Ekki eru hnappagöt heldur krækjur þannig að tölurnar því trúlega til skrauts. Hvítt efni, eins konar líning hefur verið þrædd framan á ermar og í hálsmál þegar hún vildi nota kjólinn við fínni tækifæri og þessar líningar eru nú á kjólnum. Hvíta efnið í hálsmálinu er laust frá að mestu. Ermalend frá herðasaum er 60,5 cm. Lengd frá hálsmáli að aftan og niður eru 137 cm. og frá hálsmáli og að mittissaum eru 40 cm. Ummál mittissaums er 62 cm. og kjólsins að neðan er 330 cm. Kjóll þessi var eign Steinunnar Sigurðardóttur sem var fædd í Sælu í Skíðadal 27. nóvember 1844. Hún var dóttir hjónanna Sigurðar Jónssonar bónda á Syðri-Másstöðum og Soffíu Benjamínsdóttur. Steinunn var 31 árs þegar hún gekk að eiga Sigurjón Jónsson frá Selárbakka. Þau hófu fyrst búskap á hluta Syðri-Másstaða og síðar á Uppsalakoti. Þau Sigurjón og Steinunn voru barnlaus. Árið 1915 andaðist Sigurjón og flutti þá Steinunn niður á Dalvík árið 1916. Hún fékk inni hjá sæmdarhjónunum Elínu Tómasdóttur og Angantýr Arngrímssyni í Sandgerði. Þar dvaldi hún til æviloka en hún lést 7. febrúar 1922 í Sandgerði. Meðan að heilsa Steinunnar leyfði stundaði hún fiskvinnu við vöskun og þurrkun. Lengst af vann hún hjá Sigurði P. Jónssyni kaupmanni og útgerðarmanni. Skömmu fyrir andlát sitt útdeildi hún sínum veraldlegu eignum og sennilega hafa velgerðarhjón hennar og húsráðendur í Sandgerði fengið eitthvað meðal annars þennan kjól. Eftirfarandi eru orð vinnuveitanda Steinunnar, Sigurðar P. Jónssonar ,,Mesta gleði af peningum hlotnaðist mér með óvæntum hætti og án þess að ég hafi til þeirra unnið á nokkurn hátt. Þessir peningar voru arfur, eini arfurinn frá vandalausum sem mér hefur borist. Þetta voru 80 silfurkrónur sem gömul kona Steinunn Sigurðardóttir frá Uppsalakoti ánafnaði mér í banalegu sinni. Hún bað þá um að mér yrðu afhentar þessar krónur því hvergi vildi hún vita af þeim annars staðar en hjá mér , honum Sigga Jóns,eins og ég var löngum kallaður. Steinunn hafði unnið hjá mér í mörg sumur."
Aðrar upplýsingar
Efni
Safnnúmer
Safnnúmer B: 2009-37
Aðfangategund
Undirskrár
Undirskrá: Almenn munaskrá
Efnisorð / Heiti
Efnisorð: Kjóll