Treyja

In preservation at

Treyja. Sjálf teyjan er úr þykkur bómullarefni, hárauðu. Neðan á bol er ca 15sm breitt efni, ásaumað, úr þunnu nælonefni í svörtu, rauðum og gulum lit. Köflótt. Perlubekkurinn er festur undir hálsmál í Hvítum, svörtum, rauðum, ljósbláum, bláum og gulum litum. Hálsmál er úr selskinni 5sm breiðu og mjór perlubekkur er saumaður yfir samskeytin. Aðallitur þar er hvítur og dökkblátt og rautt myndar tígulreiti sem skiptast á allan hringinn. Fyrir ofan og neðan eru litlir reitir úr grænum og gulum lit. Treyjan er fóðruð með appelsínugulu frotteefni. Pappi í ermalíningum og hálsmáli. Framan á ermum er líka skinnkantur 5sm og þar fyrir ofan perlubekkur 7sm. Mjög flott. Saga: Dánarbú Herdísar Vigfúsdóttur (10. sept. 1925-4.feb. 2011) ánafnaði Heimilisiðnaðarsafninu á Blönduósi tvær grænlenskar treyjur, grænlenskar töskur úr selskinni ásamt öðru grænlensku handverki. Nokkuð af handverkinu var Herdísi gefið, öðru söfnuðu þau Herdís og eiginmaður hennar Valtýr Pétursson ( 1919 - 1988) á 20 ára tímabili þegar þau voru leiðsögumenn í Grænlandi. Farið var fram á að munirnir verði vel varðveittir og að Herdísar og Valdtýs verði minnst þegar gripirnir eru hafðir til sýnis. Gefendur voru: Ólafur Halldórsson Guðmundur Ingólfsson Gyða Valdís Guðmundsdóttir Ásta Sóllilja Guðmundsdóttir f. mína hönd og Ingólfs Guðmundssonar. Sumarið 2012 hafði Guðrún Gunnarsdóttir, listakona, vinkona gefenda, samband við forstöðumann Heimilisiðnaðarsafnsins vegna þessara grænlensku muna. Rökstuðningur hennar fyrir varðveislu munanna á ísl. textilsafni voru fyrst og fremst vegna lita og munsturgerða sem gæti í framtíðinni verið merkilegt rannsóknarefni t.d. í tengingu við íslensku lopapeysuna. Einnig tenging þessara tveggja nágrannaþjóða, Grænlands og Íslands.