Peysufatapeysa
1907 - 1912
In preservation at
National Museum of Iceland
Peysufatapeysa / stakkpeysa / stokkpeysa úr svörtu klæði. Peysan er aðskorin, eins og peysufatapeysur jafnan eru, með stakk (stokk) að aftan sem leggst yfir pilsið. Á boðunga og fremst á ermar er saumað svarblátt flauel. Ermarnar eru með svolitlu púffi á öxlum, eins og fór að tíðkast á tuttugustu aldar peysufatabúningum. Peysubolurinn er fóðraður með ljósu bómullarefni, ermarnar með röndóttu bómullarefni (hvítu með brúnum og appelsínugulum röndum eða teinum) en fremst eru þær fóðraðar með bleiku gerviefni. Peysan er krækt að framan með átta krækjum. Þar af er ein þeirra efst við hálsmálið. Innan á hægri boðung voru festir sjö títuprjónar (þeir voru fjarlægðir en fylgja peysunni). Eilítið ryð er komið í krækjurnar að framan og blettir eru í fóðri en annars er peysan í mjög góðu ástandi. Peysuna saumaði Hallfríður Árnadóttir (f. 1857, d. 1925), væntanlega þegar hún var húskona á Blómsturvöllum árin 1907-1912. Óljóst er hvort Guðríður Þórarinsdóttir, húsfreyja á Blómsturvöllum, átti peysuna eða einhver dætra hennar.
Gripirnir nr. Þjms. 2012-3 komu allir frá Þórdísi Ólafsdóttur (Dísu), Núpum í Fljótshverfi (f. 1913, d. 2003). Hún var dóttir Guðríðar Þórarinsdóttur (f. 1879, d. 1962) og Ólafs Filippussonar (f. 1868, d. 1921) á Blómsturvöllum. Maki Þórdísar var Sigmundur Þorsteinn Helgason frá Núpum. Þau Þórdís voru barnlaus en hjá þeim voru oft börn í sumardvöl. Eitt þeirra barna var Sverrir Þórólfsson flugstjóri sem leit á heimili þeirra Þórdísar og Sigmundar sem sitt annað heimili. Gefandi gripanna er eiginkona Sverris.
Main information
Dating
1907 - 1912
Material
Object-related numbers
"Museumnumber b": 2012-3-1
Place
Staður: Blómsturvellir, 880-Kirkjubæjarklaustri, Skaftárhreppur
Record type
Collection
Undirskrá: Munasafn
Keywords
Keyword: Peysufatapeysa
Place of origin
63°57'9.3"N 17°41'54.6"W