Volvo dráttarvél, heil, óuppgerð og tæplega gangfær. Traktorinn kom árið 1949 og varð þá sameign bændanna Björgmunds á Kirkjubóli og Gunnars á Þorfinnsstöðum í Valþjófsdal. Eignuðust þeir vélin í gegnum kynni Gunnars við Ágeirs Guðnason, kaupmanns á Flateyri, en sonur hans, Gunnar, átti þá fyrirtæki með Sveini Björnssyni, Sveinn Björnsson & Ásgeirsson, er m.a. flutti inn Volvó. Á þessum árum keyptu flestir Farmal og síðar Ferguson, en hins vegar var örðugt með útvegun fjárfestingaleyfis vegna kaupanna. Ásgeir mun hafa átt leyfi og það olli því að svo auðvelt var fyrir Dalsbúa að eiga kaup við hann, og það sparaði þeim stúss við útvegun leyfis. Sláttuvél af gerðinni Westeråsmaskiner kom á traktorinn árið eftir.

Björgmundur mun hafa ekið vélinni þegar hún var flutt út fyrir Ófæru. Farinn var gamli vegurinn, dálítill slóði sem var hið mesta torleiði. Sömu leið var farið með Fordson-traktor á járnhjólum sem kom að Grafargili og keyptur var af ameríska hernum norðan úr stöðinni á fjallinu Darra...  Guðmundur mundi það að árið eftir traktorkaupin hafði hann verið sendur með peninga frá föður sínum til þess að greiða traktorinn, en þá hefði Ásgeir sagt að hann væri nú ekki vanur að taka neina vexti. Traktorinn mun hafa reynst vel, skv. Guðmundi Steinari syni Gunnars og einn af þeim sem gáfu safninu Volvo.