Árabátur Soffíu á Nesi – Soffíu Jónsdóttur frá Staðarhóli, Siglufirði (1916-2004). Soffía var gift Jóni Þórðarsyni (1910-1987) vitaverði á Siglunesi. Báturinn var smíðaður í Slippnum á Siglufirði 1934, af Gunnari Jónssyni skipasmíðameistara. Sonur hans var Tryggvi Gunnarsson skipasmíðameistari KEA og mun hann hafa unnið að smíði bátsins sem var afhentur 29. apríl 1934, á átjánda afmælisdegi Soffíu. Hann var að mestu borgaður með mjólk sem Gunnar keypti og var mjólkin oftast flutt frá Staðarhóli til Siglufjarðar á bátnum. Bönd og kjölur eru úr eik, annað er úr furu.

Báturinn var borðhækkaður eftir að Soffía fluttist út á Siglunes. Jón Björnsson endurnýjaði þrjú umför í botni bátsins um 1954. Báturinn skemmdist að framan um 1957 þegar fangalína hans að framan festist í skrúfu Viggós SI sem var með bátinn í togi. Báturinn var lengst af í eigu Soffíu en eftir að hún fluttist til Siglufjarðar og börn hennar voru farin að heiman eignaðist Helgi Antonsson smiður bátinn.  Helgi reri á bátnum til fiskjar innfjarðar, lagði kolanet og veiddi á færi. Fyrir kom að hann sigldi bátnum undir seglum og hafði á færi sínu að sigla beitivind, þ.e. skáhallt á móti vindi.

Helgi bjó „útí Bakka“ og hafði hann stundum bátinn á legu við fjöruna niður af húsi sínu, Hvanneyrarbraut 49. Fyrir kom að hann dró bátinn upp í fjöru. Einhvern tímann gerði mikið óveður og brim og náði brimaldan bátnum þar sem hann stóð hátt í fjörunni og kastaði honum upp á sjávarbakka án þess að báturinn skemmdist (Heimild: Munnleg frásögn Helga Antonssonar – ÖK).

Eftir að báturinn var orðinn ónothæfur tók Þórður Jónsson, sonur Soffíu, hann og setti til geymslu í kjallara Suðurgötu 71 þar sem hann var í nokkur ár uns hann fór á Síldarminjasafnið. Báturinn er nú varðveittur í Bátahúsi Síldarminjasafnsins.